Co-de-gàrri(-rousso)
Alopecurus aequalis
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Vulpin fauve, Vulpin roux.
Descripcioun :La co-de-gàrri-rousso, raro au nostro, trachis en ribo d'estang e de mueio. Se recounèis à soun enflourejado rousso un cop maduro. Li glumo soun soudado à la baso e fan de 1,5 à 3 mm. Li Lemma soun soudado sus sa mita (aequalis). Apoudèn que l'arèsto èi courteto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Pamens dèu èstre, coume si cousino, un bono erbo pasturiero.
Port : Erbo
Taio : 15 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alopecurus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Ribo d'estang
- Ribo de mueio
- Bas palun
Estànci : Coulinen à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Alopecurus aequalis Sobol., 1799
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788